سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا سروده (ترکیب بند) "

.در ستایش شاه غیاث الدین و شهزادگان:

ای حــریـم خـوش نـسـیـم و ای فـضـای خـوش هـوا/

رشــک بـــاغ حــبـــتـــی هــم درهــوا، هــم درفــضــا

" را در ادامه می خوانید:

در ستایش شاه غیاث الدین و شهزادگان

ای حــریـم خـوش نـسـیـم و ای فـضـای خـوش هـوا	رشــک بـــاغ حــبـــتـــی هــم درهــوا، هــم درفــضــا
خـفـتـگـان خـاک هـمـچـون سـبــزه از گـل سـر زنـنـد	از فــضــایــت گــر وزد بـــر عــرصــه گــیــتـــی صــبـــا
ایــن جـــوان نــورســـی شـــد وان نــهــال نــوبـــری	در بــهـشــت ســاحــتــت گــر پــیـری آمـد بــا عــصــا
عــکــس هــر رازی کــه در دل بـــگــذرد آیــد پـــدیــد	حــــوضــــه آیـــیـــنـــه کـــردار تــــو از فـــرط صــــفـــا
بــا صــفــای او ســیـاهـی کــی بــود مـمــکــن اگــر	حــوضــه ات بـــاشــد بـــجـــای چــشــمــه آب بـــقــا
ای نــســیـم بــاغ عــیــش آبــاد، ای بــاد مــســیــح	بـسـکه هسـتـی روح پـرور ، بـسکه هسـتـی جـانفزا
جــان آن دارد کـه از فــیـض تــو بــر ســقــف و جــدار	انــدر آن چـــتـــر و اتـــاق دلــنــشـــیــن دلـــگـــشـــا
صـــورت دیــوار گــردد قــابـــل جـــســـم و جـــســـد	هـــیأت اشـــجــــار یـــابــــد قـــوت نـــشـــو و نـــمـــا
بــا وجــود آنــکــه حــســرت ره نــدارد در بــهــشــت	اهل جـنـت راسـت سـد حـسـرت بـر این جـنـت سـرا
شـادمـان آنـهـا کـه ایـنـجـا بـزم خـوشـحـالـی نـهـنـد	بــزم خـوشـحــالـی نـهـنـد و داد خـوشـحـالـی دهـنـد
ای زده لــطــف نــســیـمــت طــعــنـه بــر بــاد بــهـار	از تــو بــســتــان ارم در رشـک و جــنـت شــرمـســار
شــــادی بـــــاد ســــبـــــک روح تــــو بـــــردارد ز دل	بــار انـدوهـی کـز آن عــاجــز بــود ســد غــمـگـســار
دیـــدن آن فـــرخ بــــخـــشـــت فـــرو شـــویـــد ز دل	کـلـفــتــی کــانـرا نـشــویـد وصــل ســد دیـریـنـه بــار
گـر دهـد گـلـبــرگ خـنـدانـت بــه گـیـتــی خــاصـیـت	ور کــــنــــد تأثــــیـــر خــــاک خــــرمــــت در روزگــــار
گـریـه را رخــت افـکـنـد بــیـرون ز چــشــم مـاتــمـی	طـــرح بـــزم ســـور انـــدازد بـــه طـــبـــع ســـوگـــوار
در بــســاط خــرم انـگــیـزت چــه خــرم رســتــه انـد	بــــر کـــنـــار ســــبــــزه و آب روان ســـرو و چــــنـــار
هـمــچــو خــرم دل جــوانـان در شــب نـوروز و عــیـد	پـــایــهـــا انـــدر حـــنـــا و دســـتـــهـــا انـــدر نـــگـــار
در خـــزانــت از گــل تـــر تـــازه طــرف گــلــســتـــان	در تــمـوزت از نـم شــب شــســتــه روی ســبــزه زار
طـرح تـو شـیـرین تـر از شـیرین بـه چـشـم کـوه کـن	وان بــنـاهـا چــون اســاس قـصـر شــیـریـن اســتــوار
ایـن عــمـارتــهـای شــیـریـن تــرا مـعــمـار کـیـســت	جـان فـدای طـبـعـش این معـمار شـیرین کـار کیسـت
حــبـــذا چــتــر واتــاقــی کــانــدر او نــقــاش چــیــن	حــیــرت افــزایــد بــه حــیــرت ، آفــریــن بـــر آفــریــن
کـرده بــا نـقـش جــدارش مـعــجــز عــیـســی قـران	بــوده بــا صــورت نــگــارش مــعــجــز مــانــی قــریـن
نغـمـه سـازان نشـاطـش سـال و مه مـجـلـس طـراز	صـف نشـینـان بـسـاطـش روز و شـب عـشـرت گـزین
در بـــســـاط صـــیــد گـــاهــش دیــده نـــظـــارگـــی	مـنـتـظـر کـاینـک جـهد تـیر از کـمـان ، صـید از کـمـین
در نــظـــر ســـیــرش چـــنــان آیــد ز دنــبـــال گــوزن	کـاین زمـانـش گـوشـت خـواهـد کـنـد گـویـا از سـرین
چــشــم آن دارد تــمــاشــایـی کــه بــاد ار بــگــذارد	بـــر درخـــت مــیــوه دارش مــیــوه ریــزد بـــر زمــیــن
بــهـر گـل چــیـدن ز شــاخ گـلـبــنـش نـبــود عـجــب	دســت اگــر بــی اخــتــیــار آیــد بـــرون از آســتــیــن
یـک سـخـن مـی گـویـم ای رضـوان تـکـلـف بــرطـرف	ایـنــچــنــیـن جــایـی نــداری در هـمــه خــلــد بــریـن
باغ عیش آباد هم جایی ست، جنت گر خوش است	دیـده ای آن بـوسـتـان ، ایـن بـوسـتـان را هـم بــبـیـن
چـنـد طـرحـی گـر بـری زین بـاغ چـنـدان نیسـت دور	هــســت در فــردوس طــرح ایـن عــمــارتــهــا ضــرور
عـاجــزم ، عـاجــز ، ز وصــف مـطـبــخ جــان پــرورش	آری آری چــون کـنـم وصـفـی کـه بــاشـد در خــورش
عـقـل را تــرسـم بــلـغـزد پــای و مـسـتــغـرق شـود	گــر رود در فــکــر آن یــک لــخــت حـــوض مــرمــرش
روضـه خــلـداسـت و مـطـبــوخــات او نـزل بــهـشـت	و آن بــلـوریـن روضــه انـدر صــحــن حــوض کــوثــرش
ای خـوشـا آن دسـتــگـاه کـان ، کـه شـد پــرداخـتــه	اصـلـش از جـنسـی کـه فـیروزه سـت اصـل گـوهرش
مـطـبــخــی الـحــق کـه رضـوان را مـیـســر گـرشـود	گـــاه آتـــش آورد ، گـــاهـــی بـــر خـــاکـــســـتـــرش
غــیـر رنــگ آمــیـزی از مــانــی نــیــایـد هــیــچ کــار	پــیـش دســت نـقــش پــردازان اطــاق و مــنــظــرش
هـســت پــنـداری ز ســمـت الـرأس تــابــان آفـتــاب	در مــیــان ســـقــف رخـــشــان پـــیــکــر گــوی زرش
کــس خـــصــوصــیــات گــونــاگــون او را درنــیــافــت	زانــکـــه در حـــیــرت بـــمــانــد هــر کــه آیــد از درش
اینـهـمـه خـوبـی نـبـخـشـد دسـت صـنـعـت خـاک را	هــســت ایــن پــیــرایــه خــوبــی ز جــای دیــگــرش
مـــایــه پـــیـــرایــه او الـــتـــفـــات شـــاه مـــاســـت	آن که چـرخـش چـون گدایان بـر در مطـبـخ سـراسـت
ای ز فـــیـــض ابــــر جـــودت تــــازه گـــلـــزار وجـــود	تــازه نـخـلـی چــون تــو هـرگـز سـر نـزد از بــاغ جــود
شـاه دریـا دل غـیـاث الـدیـن مـحــمـد آنـکـه هـسـت	از ریــاض هــمـــتـــش نــیــلـــوفـــری چـــرخ کـــبـــود
آیــت ســجــده ســت گــویــا نــام بــا تــغــظــیــم او	زانـکـه هـر گـه خـوانـدمـش افـتــاد گـردون در سـجـود
چــاکــرانــنــد از بــرای عــزل و نــصــب مــمــکــنــات	پــیـش امـر و نـهـی و قـهـر و لـطـف تـو نـابــود و بــود
خـــادمـــانـــنـــد از پـــی رد و قـــبــــول کـــایـــنـــات	بــر در امــیــد وبــیـم و خــشــم و عــفــوت دیـر و زود
مـــرگ را دیـــدم ســــتــــاده در کــــنـــار ررع کــــون	هر چـه این کـشـتـی ز تـخـم دشـمنت ، آن می درود
فـتــنـه را دیـدم نـشــســتــه در خــطــر گـاه فـســاد	هر چه آن می بـست بـر بـدخواه تـو ، این می گشود
دوش وقـت صـبـح دیـدم بـخـت و دولـت را بـه خـواب	کـاین یکـی را مدح می گفـت، آن یکی را می سـتـود
گفـتـم این مدح و ثـنای کیسـت ، گفتـندش خـموش	خــود نــمــیـدانـی مــراد مــا از ایـن گــفــت وشــنـود
مـــدحـــت شـــهــزاده هــای کـــامـــکـــار نـــامـــدار	تـــا بـــه آدم نــامــدار و تـــا بـــه خـــاتـــم کـــامــکــار
دولــت و اقـــبـــال را اکــنــون فـــزایــد قــدر و شـــان	کـز دو عـالـی قـدر و عـالـی شـان، مـزین شـد جـهان
بــا وجــود خــردســالـی از بــزرگــان جــمـلـه بــیـش	هم به علم و هم به حلم و هم به قدر و هم به شأن
بـر سـر تـعـظـیم ایشـان تـنـگ و بـر قـدشـان قـصـیـر	هـــم کـــلـــاه آفـــتـــاب و هـــم قـــبـــای آســـمـــان
حـــشـــمــت ایــن را فـــتـــاده آفــتـــاب انــدر رکــاب	رفــــعــــت آن را دویـــده آســــمــــان انـــدر عــــنـــان
ایـن یـکـی در حـفـظ دانـش، پـیـش از اقـران خـویـش	خــواه از تــجــویــد خــوان و خــواه از تــفــســیــر دان
شــاه ثــانـی نــعــمــت الــلــه، آفــتــاب عــز و جــاه	صـف نـشـیـن خــســروان ، دامـاد شــاه شـه نـشـان
آن یــکـــی پـــیــرایــه فـــر هــمــای ســـلـــطـــنــت	بــــاز نـــوپــــرداز دولـــت صـــیـــد گـــردون آشـــیـــان
حــضـرت شـهـزاده عـالـم خــلـیـل الـلـه کـه هـسـت	بــر زمـیـنـش پــای تـمـکـیـن ، پـایـه اش بــر لـامـکـان
دهـر مـی گـویـد بــه ایـن تـا آسـمـان پــایـد ، بــپـای	چــرخ مـی گـویـد بــه آن تــا دهـر مـی مـانـد، بــمـان
یـارب ایـن شـهـزاده و آن شــاه بــا اقـبــال و بــخــت	تــا ابـــد بـــاشــنــد بــهــر فــر و زیــب تــاج و تــخــت
یــارب ایــن درگــاه دایــم قـــبـــلــه مــقــصـــود بـــاد	هـر کــه بــاشــد دشــمــن ایـن خــانـدان نـابــود بــاد
هـر کـه مـقـبــول تــو نـبــود گـر هـمـه بــاشـد مـلـک	هـمــچــو شــیـطــان ز آســمــان کــبــریـا مـردود بــاد
نیسـت خـصـمـت را سـر و بـرگ گـلـسـتـان ، ور بـود	بـــا گـــل بـــســـتـــان خـــواص آتـــش نــمـــرود بـــاد
روزگـــار نـــاخـــوشـــی در انــتـــقـــام دشـــمـــنــت	هــمــچــو مــار زخــم دار و شــیـر خــشــم آلــود بــاد
در جــهــان غــصــه ، یـعــنــی خــاطــر بــدخــواه تــو	نـاشــده مـعــدوم یـک غــم ، ســد الـم مـوجــود بــاد
در حـــریـــم حـــرمـــتـــت از ســـد حـــفـــظ ایـــزدی	راه یأجــــوج حــــوادث تــــا ابـــــد مــــســــدود بـــــاد
تــا بــود مــحــدود بــا ایـن قــدر و رفــعــت آســمــان	بـــرخـــلـــاف آســـمــان قـــدر تـــو نــامــحـــدود بـــاد
هـر چــه گـیـری پــیـش یـارب در صــلـاح جــزو و کـل	اولــش مــســـعـــود بـــاد وآخـــرش مــحـــمــود بـــاد
همچـو وحـشـی سـدهزاران مدح گـوی و مدح خـوان	بـــاد از یــمــن مـــدیــحـــت کـــامـــکـــار و کـــامـــران